Salvestro Foscarini

Salvestro Foscarini (1523) - biskup Veruggii i drugi z najznamienitszych mieszkańców miasta oraz postać szanowana i mająca ogromne wpływy w całym Księstwie.
Podbnie, jak burmistrz, swą obecną pozycję zawdzięcza on najazdowi markalian sprzed 12 lat, w trakcie którego zamordowany został jego poprzednik. Stary biskup nie lubił Salvestro i blokował jego karierę, gdyż różnili się poglądami na wojnę domową w Ragadzie oraz stosunkiem do papieża Magnusa.
Foscarini jest najgorętszym zwolennikiem utrzymania pokoju i neytralnego statusu Selvistrii i to on przede wszystkim odpowiada za spisanie Karty Swobód i ustanowienie obecnych porządków w Księstwie. Znany jest jego nieprzychylny stosunek do stolicy papieskiej, którą uważa za skorumpowane siedlisko biurokratów pasożytujących na ciele kościoła, oraz nieufnośc względem samego papieża Magnusa, któremu ma za złe kontynowanie interwencji zbrojnej w Ragadzie i przyczynianie sie do dalszego upadku kraju i jego mieszkańców.
Foscarinii marzy o zjednoczeniu kościoła w Ragadzie pod opieką kogoś, kto zapewniłby ludziom bezpieczeństwo i sakończył rozlew krwii.
Złośliwi uważają, że biskupowi tak naprawdę zależy tylko na ocaleniu wielkich majątków kościelnych, które są rabowane i niszczone przez zwalczające sie strony konfliktu i że dąży on do budowania swojej osobistej potęgi, a może nawet siebie samego widzi na czele przyszłego kościoła Ragady.
Nikt jednak otwarcie nie oskarża go o herezję ani nieposłuszeństwo wobec Kartiny. Nawet sama stolica papieska robi dobra mine do złej gry i śle do Foscariniego ciepłe listy mające zachęcić go do zmiany swego stopsunku wobec Sarantu i przystania do frakcji papistów.
To jednak najprawdopodobniej nigdy się nie stanie, gdyż Salvestro osobiście nienawidzi króla Hermana Srogiego, oskarżając go o mordowanie duchownych spoza obozu reojalistycznego i grabienie kościelnych majątków.
Oczkiem w głowie biskupa jest rozpoczęta przed czterema laty budowa nowej katedry obok gruzuów poprzedniej - zniszczonej przez markalian 12 lat temu. To na ten cel właśnie ojcowie Flavia i ANsalda łożyli grube sumy, aby wspomóc ich kariery w hierarchii kościelnej. Dzięki ich bogatym donacjom, Flavio i Ansaldo szybko dostali sie do kapituły biskupiej, zostając najbliższymi podwłądnymi i doradcami Foscariniego, zaś rusztowania na placu budowy zaczęły błyskawicznie piąć się ku niebu.
Z racji swoich poglądów, biskup nie cieszy się sympatia papistów-rojalistów zamieszkujących księstwo, jednak lubią go zwolennicy frakcji narodowców i przeciwnicy wojny.
Wielkie ambicje polityczne Foscariniego, który prowadzi intensywną korespondencję listowną z dworamii biskupstwami w całej Ragadzie, a do tego wciąż odpowiada na pisma z Sarantu, niegatywnie odbijają się na lokalnych sprawach znajdujących sie pod jego pieczą. Właściwie, gdyby nie jego wierna kapituła kanoników, diecezja podupadłaby albo nawet pogrążyła się w chaosie, podobnie jak prywatne dobra biskupa i jego prebendy.
Niemniej wysiłki dyplomatyczne Foscariniego skutecznie powstrzymują od lat zewnętrzne siły od jawnego wtrącania się w sprawy Księstwa i hamują zarówno zniecierpliwienie papieża, jak i gniew króla Hermana Srogiego.
Biskup, mimo licznych propozycji ze strony bogatych kupców jak i możnych, nie wziął sobie żony i znany jest z raczej ascetycznego i skromnego stylu życia. W dodatku sam większość prywatnych dochodów z własnych prebend przeznacza na potrzeby diecezji, a przede wszystkim odbudowę katedry.
------
Każdy, kto jest przeciwnikiem frakcji papiesko-rojalistycznej i wyda minimum 1 pierścień na relacje z biskupem, otrzymuje 1 darmowy poziom relacji z nim.
------
Flavio i Ansaldo, jako kanonicy kapituły i bliscy współpracownicy, zaczynają gre z więziami na 1 z Foscarinim za darmo.
------
Każdy, kto zadeklaruje coroczną donację na rzecz budowy katedry w wysokości minimum 150 kordinów, otrzyma +1 do więzi z biskupem.